Molièrelaan 132

Huis in Beaux-ArtsstijlArchitectuurstroming (ca. 1905-1930) met reminiscenties aan de grote Franse architectuurstijlen uit de 18e eeuw. Rijk en zorgvuldig gedecoreerde gevels in natuursteen en/of simili of in combinatie met baksteen. Borstweringen en poorten in fraai uitgewerkt smeedwerk. gebouwd door architect Paul Picquet volgens plannen uit 1910 en verbouwd tot appartementsgebouw.

In 1936 werd een bouwvergunning verleend voor verbouwingen aan het interieur. De Otislift werd waarschijnlijk toen geïnstalleerd. Hij beweegt in het trapgatHet vrije, open gedeelte in een trappenhuis. en bedient zes niveaus. De schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  wordt gevormd door de originele houten trapbalustrade aangevuld door stangen tussen de balustersVaasvormige spijl van een borstwering.. De balustrade is soms verdubbeld, soms bekroond met vierkante of ruitvormige metalen kaders die in een kader van metalen staven worden gehouden en door ovale ringen en bollen worden verbonden. De bordesdeuren met vouwhekken bestaan uit een portiek1. Open galerij of zuilengang waarvan het dak op zuilen of arcades rust; - 2. Classicistische ruimte vóór een toegangsdeur die terugspringt of niet gelijk is met de voorgevel; - 3. Samenstel van twee zuilen onder architraaf die overgang tussen twee ruimtes accentueert. met smeedijzerwerk dat het merkteken van Otis omsluit. Ze zijn in de kelder en op de bovenste verdieping vervangen door massieve deuren met glazen ramen. De oorspronkelijke oproepknoppen zijn bewaard.

De liftkooi met eikenhouten panelen heeft twee oorspronkelijke openingen met geslepen facetglas aan de zijkanten behouden, net als de geïntegreerde spiegel, het plafond met sierlijsten, het fabrieksmerkEen grafisch ontwerp bedoeld om een bedrijf te identificeren. Het kan de vorm aannemen van een plaat, verhoogde letters, enz. en het metalen vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt..

Een groot deel van de oorspronkelijke machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  werd vervangen. 

Deze Otislift is ondanks de veranderingen aan de machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  nog steeds authentiek en representatiefDe representativiteit verwijst naar het feit dat het onroerend goed een of meer significante kenmerken heeft in vergelijking met andere onroerende goederen in dezelfde categorie (bijvoorbeeld een typologie): het moet een “goed voorbeeld” zijn dat tal van betekenisvolle kenmerken in zich verenigt. De representativiteit van een goed wordt geëvalueerd in functie van zijn geografische context (lokaal, regionaal, nationaal), zijn chronologische context (is betekenisvol in de sociale, religieuze, politieke, industriële of wetenschappelijke geschiedenis, in de esthetiek), zijn historische architecturale context (bijvoorbeeld, het vertaalt op significante wijze een kenmerk van een desbetreffend tijdperk. Net als voor het bepalen van de zeldzaamheid, is het voor de representativiteit noodzakelijk het goed te vergelijken met andere goederen die tot dezelfde categorie behoren. Een onroerend goed kan representatief zijn voor een bepaalde stijl, typologie, stedenbouwkundig concept of het oeuvre van de ontwerper, enz. voor de installaties van de fabrikant in de jaren 1930. Hij illustreert een vakkundige integratie in een bestaand gebouw en is daarom van historisch belang.