Kerselarenlaan 136

Appartementsgebouw in Beaux-Arts-stijl, gebouwd naar de plannen van architecten Louis DUHAYON en Marcel JULIEN uit 1924 door aannemers R. & A. HOTTAT, in opdracht van de Société belge Immobilière (SBI). De gevel, de hal en de lift zijn vergelijkbaar met die van de gebouwen in de Antoine Dansaertstraat 93 en 99 en op het Constantin Meunierplein 7, van dezelfde vastgoedontwikkelaar en opgenomen in de inventaris. De lift werd in 2021-2022 onderworpen aan veiligheidswerkzaamheden met respect voor zijn erfgoedkenmerken.

De lift is waarschijnlijk geïnstalleerd door Otis, gezien het model van de liftkooi en de oproepknoppen, en is uitgerust met oude machines van het merk Schindler. Hij bevindt zich in het hart van het gebouw, met de rug naar de ingang, tegenover de granito-trap, en rijdt in een gesloten schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  waarvan de achthoekige vorm terugkomt in het ontwerp van de mozaïekranden op de granito-vloer van de overloop. De lift bedient zeven verdiepingen en twee appartementen per verdieping. De vleugeldeuren van de bordessen1. Verhoogd platform vóór de ingang van een gebouw, bereikbaar via een aantal treden; - 2. Vloertje, boven aan of midden in een trap. bestaan uit decoratief smeedwerk en een onderbouwHoge sokkel, reikend tot ongeveer het midden van de toegang; meestal in hardsteen. van massief geprofileerd plaatstaal. De elementen van deze compositie (cirkels, voluten) zijn in Beaux-Arts-stijl en doen denken aan die van het hekwerk van de voortuin, de voordeur en de leuning van de trap. De deuren, die oorspronkelijk waarschijnlijk waren voorzien van een traliewerk, worden sinds 2021-2022 beschermd door ondoorzichtig glas. De oude oproepknoppen dragen het merk Otis.

De eikenhouten liftkooi met panelen is een prachtig staaltje van houtbewerking. Ze is zorgvuldig gerenoveerd en de spiegel is in ere hersteld. Het metalen vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt. is bewaard gebleven. De veiligheidselementen, zoals de celgordijnen en het positieve slot van het vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt., zijn geïntegreerd in een kleine eikenhouten omkasting. De bovenste beugelEen metalen structuur, opgehangen aan de tractiekabels die de liftkooi of het tegengewicht dragen. van de cabine is van een zeer bijzonder model, dat lijkt op die van de firma Stigler, maar niet identiek is.

De oude machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  heeft zijn tractieschijf en afleidwiel, de motor, de remEen op de motoras geplaatste inrichting die de motor afremt en tot stilstand brengt door middel van twee schoenen die op de remtrommel sluiten. Standaard staat de rem in de gesloten stand. Hij wordt geopend door middel van een spoel of een servomotor. , de remservomotor en de eindschakelaar behouden.

De keerschijven van de liftkooi en het tegengewichtVerbonden met de liftkooi aan de hand van tractiekabels en glijdend langs de verticale geleiders; het is meestal gemaakt van gietijzeren elementen (gietelingen). Het gewicht ervan is gelijk aan dat van een halfvolle liftkooi. Het biedt dus tegenwicht aan het gewicht van de liftkooi, waardoor minder energie nodig is om deze te verplaatsen. , waarschijnlijk origineel, worden bewaard in een technische ruimte op de bovenste verdieping.

Deze lift, die perfect geïntegreerd is in zijn architecturale context en representatiefDe representativiteit verwijst naar het feit dat het onroerend goed een of meer significante kenmerken heeft in vergelijking met andere onroerende goederen in dezelfde categorie (bijvoorbeeld een typologie): het moet een “goed voorbeeld” zijn dat tal van betekenisvolle kenmerken in zich verenigt. De representativiteit van een goed wordt geëvalueerd in functie van zijn geografische context (lokaal, regionaal, nationaal), zijn chronologische context (is betekenisvol in de sociale, religieuze, politieke, industriële of wetenschappelijke geschiedenis, in de esthetiek), zijn historische architecturale context (bijvoorbeeld, het vertaalt op significante wijze een kenmerk van een desbetreffend tijdperk. Net als voor het bepalen van de zeldzaamheid, is het voor de representativiteit noodzakelijk het goed te vergelijken met andere goederen die tot dezelfde categorie behoren. Een onroerend goed kan representatief zijn voor een bepaalde stijl, typologie, stedenbouwkundig concept of het oeuvre van de ontwerper, enz. is voor de uitrusting die SBI voor haar gebouwen voorzag, is nog steeds zeer authentiek dankzij een zorgvuldige renovatie waarbij aandacht werd besteed aan het behoud en de restauratie van de originele elementen. Hij is van historisch, esthetisch en technisch belang.