Palais de La Cambre
Émile Duraylaan 68

Emile Duraylaan 68 in Brussel maakt deel uit van een complex van vijf luxe appartementsgebouwen in classicistische Art DecoTendens tot de geometrisering van vormen en architecturale ornamenten die zich uitdrukt in het materiaal- en kleurgebruik. stijl, ontworpen door architect Camille Damman voor Société Belge Immobilière: nrs. 60-62 tot 68 in 1925-1926, en nr. 4-4B Lied van Sotternieënlaan in 1930.

Binnen zijn de ingang en de liftschacht al even typisch voor de art-decostijl, met name het ijzerwerkVerzameling van alle metalen elementen van een gebouw. met dezelfde spiraalmotieven als die op de toegangsdeur. 

De inkomhal leidt via een trap, beschermd door een ijzeren borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust., naar het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht., dat aan de achterkant verlicht wordt door drie langwerpige glas-in-loodramen. De granieten trap omringt de lift. De borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust. wordt gevormd door het brede metalen gaas van de liftschacht. De Otis-lift heeft de meeste van zijn originele kenmerken behouden. De vouwhekken en hun smeedijzeren voorzijde zijn voorzien van spiraalmotieven die passen bij de algemene stijl van het gebouw en bevatten een ondoorzichtige lantaarn van bedrukt glas. De messing oproepknoppen die typisch zijn voor Otis zijn behouden.

De oorspronkelijke houten cabine wordt aan drie zijden verlicht door afgeschuinde glazen ramen en afgesloten door een vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt. met roosterwerk, vergelijkbaar met de bordeshekken en kenmerkend voor Otis. Het gebogen, geprofileerde plafond wordt verlicht door de originele wandlamp. De messing plaat met de bedieningsknoppenEen reeks knoppen in de liftkooi waarmee automatisch de gewenste verdieping wordt gekozen. Een stopknop, een alarmknop en een lichtschakelaar maken dit systeem vaak compleet.  is bewaard gebleven, samen met een lichtknop en een alarmknop, waarschijnlijk origineel net als de plafondlamp. 

De machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  in de kelder heeft een Otis motor en lierGekoppeld aan de motor, een mechanisch apparaat dat de kabels van de cabine en het tegengewicht aandrijft op een trommel of tractieschijf.  met tractieschijf (model OTIS 10ATL), evenals een oud, maar niet Otis, elektromechanisch bedieningspaneelIn de machinezaal bevindt zich een elektromechanisch paneel dat de informatie ontvangt en doorgeeft die nodig is om de lift te doen starten of te doen stoppen.  behouden. Ze dateren uit de jaren 1970. De afleidwiel is waarschijnlijk origineel.

Deze lift is een op maat gemaakte aanpassing van een standaard Otis-model met een decor dat specifiek is voor het gebouw, voor zover het de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. , waarschijnlijk door Camille Damman getekend, betreft. Hij is nog steeds erg authentiek en is van historisch, esthetisch en technisch belang.