Opaallaan 49

Appartementsgebouw dat deel uitmaakt van een groep art-decogebouwen ontworpen tussen 1928 en 1934 door architect Maurice Van Isacker (Opaallaan nrs. 49 tot 55 en Victor Hugostraat nrs. 190- 192).

De Schindler-lift stond in de oorspronkelijke plannen en bedient zeven verdiepingen, met één appartement per verdieping. De lange, smalle inkomhal, met zijn mozaïekvloer en marmeren lambriseringWandbetimmering, meestal bestaande uit paneelwerk, aangebracht tegen een binnenmuur (vaak het onderste gedeelte ervan); later ook in marmer, stucwerk, …, leidt via een glazen vleugeldeur naar de hal, waar zich de verticale circulatie bevindt. De lift bevindt zich tegen de rechtse gemene wand, met de rug naar de ingang en gericht naar het begin van de trap. Op de benedenverdieping staat hij in een hoek, zodat de schacht aan twee kanten open is, aan de voorkant en aan een van de zijkanten. Op de verdiepingen loopt de lift in een gesloten schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. , die open is aan de voorkant en schuin geflankeerd wordt door de appartementsdeuren. De open zijden van de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  worden beschermd door een stevige smeedijzeren structuur waarin de deuren van de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  zijn opgenomen. Die worden gevormd door een kader met rechthoekige staven verbonden door kogels. De oorspronkelijke oproepknoppen werden op alle verdiepingen bewaard.

De liftkooi vertoont een originele indeling. Hij is in twee gedeeld en bestaat links uit een door een schuifluik afgesloten smal compartiment, dat vroeger diende voor het vervoer van kolenemmers, en rechts uit het gedeelte voor de reizigers. Dat deel is bekleed met een fineer van verticaal en horizontaal gelegde houten platen. De liftkooi heeft zijn originele en oude kenmerken behouden: het vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt., de spiegel, de bedieningsknoppenEen reeks knoppen in de liftkooi waarmee automatisch de gewenste verdieping wordt gekozen. Een stopknop, een alarmknop en een lichtschakelaar maken dit systeem vaak compleet. , de identificatieplaatjes, de fabrieksmerken en de ventilatiegaten.  

De machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  heeft al haar oude, waarschijnlijk originele, onderdelen behouden: de motor, de remEen op de motoras geplaatste inrichting die de motor afremt en tot stilstand brengt door middel van twee schoenen die op de remtrommel sluiten. Standaard staat de rem in de gesloten stand. Hij wordt geopend door middel van een spoel of een servomotor. , de elektrische bediening, de verdiepingskiezer, de kabeltrommelAan de motoras bevestigd, een gegroefde cilinder waarop de tractiekabels van de cabine en het tegengewicht worden opgewonden en afgewikkeld.  en de snelheidsbegrenzer.  

Deze nog zeer authentieke Schindler-lift is van historisch, esthetisch en technisch belang. De sobere geometrische vormgeving van het ijzerwerk in de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  is kenmerkend voor de architect Maurice Van Isacker.