Sint-Bernardusstraat 76

Nummer 76 van de Sint-Bernardusstraat vormt met nr. 74 een geheel van twee appartementsgebouwen in art decoTendens tot de geometrisering van vormen en architecturale ornamenten die zich uitdrukt in het materiaal- en kleurgebruik. met invloed van de art nouveau, gebouwd in 1922 door architect Léon Mercenier, een leerling van Victor Horta, die overigens in het gebouw heeft gewoond. De gevels, het interieur en de liften van twee gebouwen kregen eenzelfde behandeling.

De vestibule, waarvan de vloer met granito is bekleed, leidt via enkele treden naar een dubbele houten draaideur die toegang geeft tot een grote centrale ruimte waarin zich de trap en de lift bevinden. De grote trap in granito vertrekt aan de linkerkant, terwijl de Jasparlift in het trapgat aan de rechterkant is geïnstalleerd, met zijn ingang haaks op de toegang van het gebouw. Hij bedient zes bouwlagen. Een groot daklicht verlicht de trap en de liftschacht, die worden beschermd door een borstwering in kunstig bewerkt smeedijzerTaai, ‘kneedbaar’ ijzer dat ambachtelijk wordt ‘gesmeed’ (gehamerd bij hoge temperatuur) tot decoratieve bouwonderdelen als tuinhekken, borstweringen… met art-nouveau-accenten. Hoog metalen traliewerk achter de leuning aan de zijde van de overlopen beschermt de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. , terwijl een paneel van traliewerk in het trapgatHet vrije, open gedeelte in een trappenhuis. de liftdeur achteraan bij de passage van de lift afsluit. Het traliewerkkader wordt versierd met enkele details van geklonken ijzerwerkVerzameling van alle metalen elementen van een gebouw. met invloed van de art nouveauInternationale beweging (1893 - ca. 1914) als reactie op de ‘neo’-stijlen, maar met sterk lokale verschillen. In België kent de stijl twee stromingen, namelijk de florale art nouveau met Victor Horta als boegbeeld en anderzijds de geometrische art nouveau beïnvloed door Paul Hankar of de Wiener Secession.. De portieken1. Open galerij of zuilengang waarvan het dak op zuilen of arcades rust; - 2. Classicistische ruimte vóór een toegangsdeur die terugspringt of niet gelijk is met de voorgevel; - 3. Samenstel van twee zuilen onder architraaf die overgang tussen twee ruimtes accentueert. rond de vouwhekken op de overlopen worden bekroond door een gebogen frontonDriehoekige of segmentvormige bekroning van een gevel of muuropening. dat verwijst naar het ijzerwerkVerzameling van alle metalen elementen van een gebouw. en aan de witstenen latei van de toegangsdeur van het gebouw. De oorspronkelijke oproepknoppen zijn versierd met het monogram “AJ” (voor “Ascenseurs Jaspar”) en zijn bewaard gebleven.

De met eikenhouten panelen beklede liftkooi heeft twee ingangen, links voor de benedenverdieping en rechts voor de verdiepingen. De inrichting van de kooi is oorspronkelijk: metalen vouwhekken van de kooi, bedieningspaneel, afgeschuind glas, ingewerkte spiegel, fabrieksmerkEen grafisch ontwerp bedoeld om een bedrijf te identificeren. Het kan de vorm aannemen van een plaat, verhoogde letters, enz. en identificatieplaatjes.

De aandrijving is vervangen maar sommige interessante oude technische elementen zijn nog altijd aanwezig: snelheidsbegrenzer, keerschijven van de kooi en van het tegengewichtVerbonden met de liftkooi aan de hand van tractiekabels en glijdend langs de verticale geleiders; het is meestal gemaakt van gietijzeren elementen (gietelingen). Het gewicht ervan is gelijk aan dat van een halfvolle liftkooi. Het biedt dus tegenwicht aan het gewicht van de liftkooi, waardoor minder energie nodig is om deze te verplaatsen. .

Het gebouw beschikt eveneens over een dienstlift.

Deze authentieke lift heeft een grote historische en esthetische waarde. Hij is een voorbeeld van een installatie van de firma Jaspar die op een verzorgde manier en op maat in de architectuur en in de binnen- en buitendecoratie van het gebouw is geïntegreerd.