Charles Grauxplein 15

Het gebouw werd in 1924 ontworpen door architect Albert Huvenne. 

De met marmer beklede entreehal met mozaïekvloer leidt naar de hal waar zich tegenover de ingang de Otis-lift bevindt. Oorspronkelijk gepland, loopt deze in een gedeeltelijk open schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  in de granieten trap. Op elke verdieping komt de lift uit op een nette overloop met een grote nis waarin een granito bassin staat, in lijn met de vloer, met daarop een spiegel.

De borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust. van de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  bestaat uit een smeedijzeren geraamte waarin ovale traliepanelen zijn geplaatst. De voorkanten zijn allemaal identiek. De vouwhekken van de bordesdeuren zijn bekroond met het kenmerkende Otis-wereldkaartlogo en elegant smeedijzerwerk in Beaux-Arts stijl dat overeenkomt met dat van de toegangsdeur en het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht.. Alle originele oproepknoppen zijn bewaard gebleven.  

De cabine, gemaakt van gepaneelde eik en bekroond met een koepeldakDak waarvan de buitenomtrek die van een koepel is. dat aan de binnenkant is versierd met lijstwerk, is typisch Otis en nog steeds authentiek. Het vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt., de schakelkast, het handelsmerk en de plafondverlichting zijn bewaard gebleven. De zes afgeschuinde ramen bieden een panoramisch uitzicht op de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. , die verlicht wordt door de ramen in de muur die de trap scheidt van de luchtkoker van het gebouw. Het tegengewichtVerbonden met de liftkooi aan de hand van tractiekabels en glijdend langs de verticale geleiders; het is meestal gemaakt van gietijzeren elementen (gietelingen). Het gewicht ervan is gelijk aan dat van een halfvolle liftkooi. Het biedt dus tegenwicht aan het gewicht van de liftkooi, waardoor minder energie nodig is om deze te verplaatsen.  van de liftkooi loopt langs de buitenkant van deze muur.

De machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  is volledig gemoderniseerd, maar de keerschijven voor de kooi en het tegengewichtVerbonden met de liftkooi aan de hand van tractiekabels en glijdend langs de verticale geleiders; het is meestal gemaakt van gietijzeren elementen (gietelingen). Het gewicht ervan is gelijk aan dat van een halfvolle liftkooi. Het biedt dus tegenwicht aan het gewicht van de liftkooi, waardoor minder energie nodig is om deze te verplaatsen. , en de snelheidsbegrenzer, die zich op zolderRuimte onder het dak. bevinden, zijn oud, zo niet origineel.

Deze lift is perfect geïntegreerd in zijn op de Beaux-ArtsstijlArchitectuurstroming (ca. 1905-1930) met reminiscenties aan de grote Franse architectuurstijlen uit de 18e eeuw. Rijk en zorgvuldig gedecoreerde gevels in natuursteen en/of simili of in combinatie met baksteen. Borstweringen en poorten in fraai uitgewerkt smeedwerk. geïnspireerde architecturale context en is representatiefDe representativiteit verwijst naar het feit dat het onroerend goed een of meer significante kenmerken heeft in vergelijking met andere onroerende goederen in dezelfde categorie (bijvoorbeeld een typologie): het moet een “goed voorbeeld” zijn dat tal van betekenisvolle kenmerken in zich verenigt. De representativiteit van een goed wordt geëvalueerd in functie van zijn geografische context (lokaal, regionaal, nationaal), zijn chronologische context (is betekenisvol in de sociale, religieuze, politieke, industriële of wetenschappelijke geschiedenis, in de esthetiek), zijn historische architecturale context (bijvoorbeeld, het vertaalt op significante wijze een kenmerk van een desbetreffend tijdperk. Net als voor het bepalen van de zeldzaamheid, is het voor de representativiteit noodzakelijk het goed te vergelijken met andere goederen die tot dezelfde categorie behoren. Een onroerend goed kan representatief zijn voor een bepaalde stijl, typologie, stedenbouwkundig concept of het oeuvre van de ontwerper, enz. voor de luxe die tussen de oorlogen in appartementsgebouwen werd gezocht. Veel van de authenticiteitDe authenticiteit van een goed wordt beoordeeld op basis van de overeenstemming van de huidige staat met de oorspronkelijke staat. Een goed is authentiek als het plan, de vorm, het concept, de functie, de technieken, de materialen, de decoratie van de interne elementen overeenstemmen met een betekenisvolle, beduidende of kenmerkende staat. Het kan zijn dat een goed een natuurlijke aftakeling heeft ondergaan of een transformatie (bijvoorbeeld vervanging van het schrijnwerk – ramen in het bijzonder, vervanging van winkelpuien) en toch conform blijft aan zijn oorspronkelijke staat (zgn. bewaarde structurele continuïteit). Een goed is authentiek als het oorspronkelijke concept en de functie nog steeds leesbaar zijn (bijvoorbeeld een industrieel complex dat herbestemd is). De transformatie kan dan als een element van zijn geschiedenis worden beschouwd. We moeten bijgevolg de eventuele integratie van waardevolle elementen in de loop van de geschiedenis van het gebouw evalueren. is bewaard gebleven, waardoor hij zowel historisch als esthetisch interessant is.