Kenmerken van de installatie
Hoofd- of dienstlift
Energie
Serienummer
Aantal stopplaatsen
Nominale last (kg)
Aantal personen
Type schacht
Schachtwanden
Bordesdeuren
oude element(en)
Portes palières
élément(s) récent(s) [nl]
Geleiders
Plaats van het tegengewicht
Oproeknoppen
Identificatieplaatjes
Oude fabrieksmerken
De kooi
Vorm van de kooi
Kooimaterialen
Kooideur
Bedieningsknoppenkast
Identificatieplaatjes
Oude fabrieksmerken
Verlichting
Kooiaccessoires
Machinerie
Plaats van de machinerie
Lier
Schakelbord
Verdiepingskiezer
Snelheidsbegrenzer
Metadata
Datum redactie fiche
Auteur van de fiche
id
Beschrijving
Deze Otis-lift bevindt zich in het paviljoen aan het Koningsplein dat de noordelijke vleugel vormt van het complex waar nu het Rekenhof is gevestigd. Hij werd geïnstalleerd in de vestibule dewelke het toegangsportaal links van deze vleugel flankeert, toen het in 1920-1923 werd gerenoveerd voor de Bank van Brussel door architect R. Théry. Het verdubbelt de hoofdtrap rechts van de ingang. De trap ligt tegen een venstertravee aan de hoofdgevel en bedient de benedenverdieping en beide bovenverdiepingen. De schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. , die aanvankelijk open was, wordt op de benedenverdieping gevormd door een hoge smeedijzeren borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust., terwijl hij op de bovenverdiepingen is geïntegreerd in de lambriseringWandbetimmering, meestal bestaande uit paneelwerk, aangebracht tegen een binnenmuur (vaak het onderste gedeelte ervan); later ook in marmer, stucwerk, … van de muurkasten. Toen de lift rond 1972 ingrijpend werd gemoderniseerd, werd hij aan drie zijden afgesloten door een glazen metalen structuur. De 4de zijde wordt gevormd door de binnenzijde van de gevelwand en de hoge, gesneden houten kruisvenstersVenster, door een moneel en een tussendorpel in vier vlakken verdeeld.. De smeedijzeren vleugeldeur op de benedenverdieping en de handgreep zijn bewaard gebleven en bekleed met veiligheidsplastic (polycarbonaat?). De deuren op de bovenverdiepingen zijn vervangen door een volle metalen deur. De oproepknoppen en hun bronzen platen, typisch voor Otis en met het Amerikaanse merklogo, zijn bewaard gebleven.
De vloer van de putEen vrije ruimte in het onderste gedeelte van de schacht waarin zich bepaalde technische onderdelen bevinden, zoals buffers en de schijf voor de snelheidsbegrenzer., zichtbaar vanuit de vestibule, is betegeld.
De oorspronkelijke houten liftkooi - waarschijnlijk eikenhout - heeft een koepeldakDak waarvan de buitenomtrek die van een koepel is. aan de buitenkant, waarvan de vorm aan de binnenkant wordt weerspiegeld in die van het plafond, versierd met brede holle lijsten. Deze vorm is typisch voor Otis-cabines. De wanden zijn voorzien van panelen en lijstwerk. Het is mogelijk dat de bovenste panelen, die nu bedekt zijn met groen fluweel, oorspronkelijk beglaasd waren, net als bij andere Otis-modellen met open schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. . De art decoTendens tot de geometrisering van vormen en architecturale ornamenten die zich uitdrukt in het materiaal- en kleurgebruik. plafondlamp met structuurglas in een zilveren veelhoekige metalen houder is origineel en vergelijkbaar met de verlichtingsarmaturen die de plafonds van de circulatieruimtes van het gebouw sieren. De bedieningsknoppenkast en de alarmknop, met bronzen Otis-plaat, zijn origineel. Het vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt. op de cabinedeur is verwijderd. De bank is mogelijk niet origineel.
De beugelEen metalen structuur, opgehangen aan de tractiekabels die de liftkooi of het tegengewicht dragen. is origineel, net als de ronde geleidersVerticale rails van metaal en soms hout, bevestigd over de gehele hoogte van de schacht, waarlangs de liftkooi of het tegengewicht loopt. Kabels kunnen worden gebruikt als geleiders voor het tegengewicht. . De liftgeleiders en de ophangkop zijn vervangen.
Het tegengewichtVerbonden met de liftkooi aan de hand van tractiekabels en glijdend langs de verticale geleiders; het is meestal gemaakt van gietijzeren elementen (gietelingen). Het gewicht ervan is gelijk aan dat van een halfvolle liftkooi. Het biedt dus tegenwicht aan het gewicht van de liftkooi, waardoor minder energie nodig is om deze te verplaatsen. loopt in een schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. in de muur links van de liftschacht. De machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift. , die zich in de kelder bevindt, is waarschijnlijk rond 1972 vervangen, net als de keerschijven in een uitsparing in het zolderdak en de spanschijf voor de snelheidsbegrenzer in de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. .
Deze lift, die nu buiten gebruik is, maakt integraal deel uit van het beschermde interieur van het voormalige paleis van de Graaf van Vlaanderen, de voormalige hoofdzetel van de Bank van Brussel. Hij werd ontworpen door architect R. Théry in samenwerking met de firma Otis, in harmonie met het interieurdecor. Otis installeerde 38 liften in 1923 toen het voormalige paleis van de Graaf van Vlaanderen werd verbouwd voor de Bank van Brussel. Hoewel het al verschillende keren werd gemoderniseerd (rond 1972 en opnieuw in de jaren 1990), heeft het veel van zijn oorspronkelijke kenmerken behouden, waardoor het van historisch en esthetisch belang is.