Georges Brugmannplein 30

Appartementsgebouw van zes bouwlagen, gebouwd in 1926 op de hoek van het Brugmannplein met de Joseph Stallaertstraat. De gevels hebben elk vier traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) en worden geritmeerd door gestapelde, trapezoïdale erkersRechthoekig of veelhoekig uitbouwsel, als het ware op de gevel geplakt en daardoor deel uitmakend van de achterliggende ruimte; vaak over één of meer verdiepingen gestapeld.. De hoektraveeTravee op de hoek (meestal 45°) van een gebouw. wordt volledig ingenomen door een veelhoekige, eveneens gestapelde erkerRechthoekig of veelhoekig uitbouwsel, als het ware op de gevel geplakt en daardoor deel uitmakend van de achterliggende ruimte; vaak over één of meer verdiepingen gestapeld..

De ingangsdeur bevindt op het Brugmannplein en opent op een veelhoekige vestibule. Deze leidt na een paar treden en een houten glazen vleugeldeur naar twee opeenvolgende zalen met mozaïekvloeren met decoratieve patronen. De trap bevindt zich links in de tweede hal, terwijl de Otis-lift zich rechts bevindt, schuin tegenover de as van de ingang. De lift stond in de oorspronkelijke plannen en beweegt in een gesloten schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. . Hij werd verlengd om ook de zolderverdieping, waar zich vroeger de kamers van het personeel bevonden, te bedienen. Behalve de hedendaagse metalen deur op deze laatste verdieping, zijn de bordessen1. Verhoogd platform vóór de ingang van een gebouw, bereikbaar via een aantal treden; - 2. Vloertje, boven aan of midden in een trap. voorzien van vleugeldeuren uit volhoutplaten met ramen met structuurglas en spijlen, die doen denken aan de deur die de vestibule scheidt van de eerste hal. De bordesdeuren zijn omlijst met een decor van volhoutplaten en bekroond met een houten impostraam, ook met structuurglas en spijlen, die op elke verdieping de voorkant van de lift afsluiten. De oorspronkelijke oproepknoppen zijn gewijzigd, maar zijn wel bewaard gebleven.

De liftkooi met volhoutplaten is voorzien van een gewelfd dak. Het is een typisch voorbeeld van een Otis-lift uit de jaren 1920. Het plafond is tegenwoordig bedekt met pleisterwerk en de kooi heeft enkele van haar oorspronkelijke elementen, zoals het vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt. en het kastje voor de bedieningsknoppenEen reeks knoppen in de liftkooi waarmee automatisch de gewenste verdieping wordt gekozen. Een stopknop, een alarmknop en een lichtschakelaar maken dit systeem vaak compleet. , verloren.

De machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  bevond zich oorspronkelijk in de schachtkop, maar bevindt zich nu in de kelder. De Gearless-motor, de schakelkast en de keerschijven van de kooi en van het tegengewichtVerbonden met de liftkooi aan de hand van tractiekabels en glijdend langs de verticale geleiders; het is meestal gemaakt van gietijzeren elementen (gietelingen). Het gewicht ervan is gelijk aan dat van een halfvolle liftkooi. Het biedt dus tegenwicht aan het gewicht van de liftkooi, waardoor minder energie nodig is om deze te verplaatsen. , die zich boven in de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  bevinden, dateren van de verbouwing van de lift. 

Door zijn integratie in de architectonische context en de verfijnde cabine, is deze gedeeltelijk gemoderniseerde lift van historisch en esthetisch belang.