Antoine Dansaertstraat 18

Nr. 18 rue Antoine Dansaert maakt deel uit van een groep appartementsgebouwen in dezelfde stijl gebouwd naar de plannen van 1892 van de architect A. Danthine. De gemeenschappelijke ruimten zijn goed verzorgd, zoals met name blijkt uit de vloeren bedekt met mozaïeken met decoratieve motieven, de met marmer beklede hal met zijn lijstwerk op de muren en het plafond, en de trapwand bedekt met nepmarmer in het onderste gedeelte.

De Otis-lift werd in 1928 geïnstalleerd in het trapgatHet vrije, open gedeelte in een trappenhuis. van de houten trap, tegenover de ingang en zichtbaar vanuit de vestibule door een grote houten glazen deur. De oorspronkelijke leuning van de houten trap werd vervangen om de liftschacht te creëren, die gedeeltelijk wordt omsloten door een borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust.. Deze bestaat uit metalen kaders met traliewerk, verbonden door kleine rechthoekige platen gestikt ijzerwerkVerzameling van alle metalen elementen van een gebouw., die men aan weerszijden van de vouwhekken aantreft. Aan de achterzijde hebben de traliekaders de bijzonderheid dat zij gegolfd zijn. Het in ijzerwerkVerzameling van alle metalen elementen van een gebouw. uitgevoerde Otis-logo bekroont elk van de toegangsdeuren. Alle oude oproepknoppen zijn bewaard gebleven. Boven de bordesdeuren, tot aan het plafond, is een beschermrooster aangebracht.

De zorgvuldig uitgevoerde cabine is typisch voor de productie van de firma Otis in de jaren twintig, met gelambriseerde eiken wanden en een koepeldakDak waarvan de buitenomtrek die van een koepel is. dat aan de binnenkant is versierd met diverse lijsten. De vijf ramen bieden de reiziger een panoramisch uitzicht op de schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn. , op de bovenste verdiepingen licht verlicht door de trapramen die uitkijken op de binnenruimte van het gebouw. De schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  heeft zijn oude of originele accessoires behouden: vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt., metalen platen die de wanden aan de onderkant beschermen, bedieningsknoppenkast, handelsmerk, naamplaatje, houder voor plafondverlichting. 

De machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  is in verschillende fasen gemoderniseerd: de lierGekoppeld aan de motor, een mechanisch apparaat dat de kabels van de cabine en het tegengewicht aandrijft op een trommel of tractieschijf.  en de remEen op de motoras geplaatste inrichting die de motor afremt en tot stilstand brengt door middel van twee schoenen die op de remtrommel sluiten. Standaard staat de rem in de gesloten stand. Hij wordt geopend door middel van een spoel of een servomotor. , waarschijnlijk van het merk Thiery, dateren uit de jaren 1950-1960, en de motor van Lohers uit de jaren 1980-1990. De snelheidsbegrenzer van Otis is ouder, waarschijnlijk origineel. De relais schakelkast is origineel, maar is bij de trapschakelaar omgebouwd.

Deze lift is nog grotendeels authentiek, vooral wat de zichtbare delen betreft, en is representatief voor de zorgvuldige installaties van de firma Otis in de jaren 1920, en voor een bekwame en goed geïntegreerde aanpassing in een ouder gebouw. Hij is van historisch, esthetisch en technisch belang.