Molièrelaan 250

Nummer 250 Molièrelaan is een appartementsgebouw met invloed van de Beaux-ArtsstijlArchitectuurstroming (ca. 1905-1930) met reminiscenties aan de grote Franse architectuurstijlen uit de 18e eeuw. Rijk en zorgvuldig gedecoreerde gevels in natuursteen en/of simili of in combinatie met baksteen. Borstweringen en poorten in fraai uitgewerkt smeedwerk. gebouwd in 1922 door architect Emile Janlet.

De Otislift, die tegelijkertijd met het gebouw werd ontworpen, is geïnstalleerd in het midden van het gebouw, waarvan de vloer met granito is bekleed. De lift bevindt zich aan de achterzijde van de hal rechts en is loodrecht op de hal geplaatst. Hij circuleert in een open schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  in het trapgatHet vrije, open gedeelte in een trappenhuis. van een grote trap in granito en bedient vijf verdiepingen. De schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  wordt afgesloten door de borstwering van de trap, die is samengesteld uit panelen gemaakt van staven met rechthoekige dwarsdoorsnede die een kader vormen rond metalen traliewerk met ruitvormige mazen. De panelen worden onderling verbonden met metalen bollen. Uitsluitend ter hoogte van de overlopen en van de rechte trapdelen, op de plaatsen dicht bij de bewegende delen van lift, wordt deze bescherming aangevuld met traliewerk met ruitvormige mazen. De bordesdeuren met vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt. bestaan uit een portiek1. Open galerij of zuilengang waarvan het dak op zuilen of arcades rust; - 2. Classicistische ruimte vóór een toegangsdeur die terugspringt of niet gelijk is met de voorgevel; - 3. Samenstel van twee zuilen onder architraaf die overgang tussen twee ruimtes accentueert. bekroond door kunstig bewerkt ijzerwerk rond het schild van het merk Otis.

De eikenhouten liftkooi met paneelwerk en een afgeknot en verhoogd piramidaal dak bezit nog haar oorspronkelijke accessoires: metalen vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt., plafondlicht, bedieningspaneel en fabrieksmerkEen grafisch ontwerp bedoeld om een bedrijf te identificeren. Het kan de vorm aannemen van een plaat, verhoogde letters, enz..

Van de oorspronkelijke aandrijving zijn de bediening, de verdiepingskeuze en de keerschijven van de kooi en van het tegenwicht bewaard gebleven.

Deze authentieke lift, met zijn imposante en kunstig bewerkte kooi, is typisch voor de installaties uit de jaren 1920 in Brussel. De schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  die de lift beschermt is nog ontworpen als verlenging van de trapleuning, hier sober behandeld met panelen van licht traliewerk. Deze behandeling verzekerde de perfecte integratie van de lift in het grote trappenhuis, dat heel helder verlicht blijft. De lift heeft een historische, esthetische en technische waarde.