Residentie Montgomery
Tervurenlaan 148

Résidence Montgomery is een luxe appartementsgebouw dat in 1947 werd ontworpen door de architecten Michel en Jean Polak, die op de voorgevel tekenden. Het staat op de hoek van de Tervurenlaan en het Montgomeryplein, op een toplocatie waar vroeger een villa uit 1898 stond. De gevel, bekleed met witte stenen, vertoont een functioneel, sober modernismeInternationale stijl (vanaf ca. 1920) waarbij het functionele primeert op de vorm. Wordt gekenmerkt door een rationeel grondplan, eenvoudige geometrische vormen, platte daken en het gebruik van moderne materialen zoals gewapend beton. dat typisch is voor naoorlogse projectontwikkelingen. De grote bronzen glazen toegangsdeur geeft toegang tot een driehoekige inkomhal waar zich de brievenbussen bevinden. Deze vestibule leidt een paar treden omhoog naar een tweede hal, ook in marmer, die uitloopt in een rotonde die verlicht wordt door een groot gebogen glazen raam. Vanuit deze rotonde leiden twee gangen elk naar het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht.. Het woongedeelte van het complex is verdeeld in twee vleugels met elk twee appartementen per verdieping. Elke vleugel wordt bediend door een eigen trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht. en door een elektrische lift van Schindler, geïnstalleerd in een open schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  en net als het gebouw daterend uit 1948.

De liftschacht wordt gevormd door de hoge ijzeren en glazen leuning van de trap die er omheen loopt. De deuren van de overloop zijn ook van glas in een ijzeren frame, bekroond door een glazen pannnel om de voorkant te beschermen. De volledige hoogte van de achtergevel van het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht. wordt verlicht door een erkerRechthoekig of veelhoekig uitbouwsel, als het ware op de gevel geplakt en daardoor deel uitmakend van de achterliggende ruimte; vaak over één of meer verdiepingen gestapeld.. Dankzij het gebruik van transparante materialen baadt deze ruimte letterlijk in het licht. 

In de lift in de rechtervleugel zijn de Schindler-oproepknoppen in verchroomd metaal origineel of oud (op de benedenverdieping). 

De grote houten liftkooi is typerend voor de Schindler productie tussen de oorlogen, met afwisselende strepen fineer aan de binnenkant. Het heeft functionele ontwerp en het wordt verlicht door glazen ramen en gesloten door een hout en metalen vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt.. Verchroomde metalen plaat met keramische bedieningsknoppenEen reeks knoppen in de liftkooi waarmee automatisch de gewenste verdieping wordt gekozen. Een stopknop, een alarmknop en een lichtschakelaar maken dit systeem vaak compleet. , typisch voor Schindler, evenals merknaamplaatjes en bedieningsinstructies. 

De machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift. , op het dak, was oorspronkelijk uitgerust met een tractieschijflier die vrij geavanceerd was voor zijn tijd in Brussel, omdat hij was uitgerust met een cascademotor, een combinatie van twee motoren met verschillende snelheden waarmee de lift op een gelijk niveau kon worden gebracht. Dit type motor werd vaak gebruikt voor naoorlogse luxe flatgebouwen. De oorspronkelijke machinerieIn een ruimte onderaan of bovenaan de installatie, een samenstel van aandrijf- en besturingsapparatuur van de lift.  werd in 2022 volledig vervangen.

De lift in de rechtervleugel van dit gebouw, nog grotendeels authentiek in zijn zichtbare delen, is van historisch en esthetisch belang.