Slotlaan 20

Klein neoclassicistisch geïnspireerd appartementsgebouw waarvan de typologie, zoals oorspronkelijk gepland in de plannen van 1929 – vier bouwlagen onder een mansardedakGebroken kap of Frans dak met met steile ondervlakken en licht hellende bovenvlakken. en drie regelmatige traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) – lijkt op die van Brusselse burgerwoningen. Er werd een extra verdieping bijgebouwd. De toegang bevindt zich in de lengte van de linker traveeVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...). De vloer van de vestibule is, net als de hal die erop volgt, geplaveid met marmer. Deze hallen leiden naar de lift en trap, waar de vloer nog de oorspronkelijke granito met mozaïekrand heeft, net zoals op de bordessen1. Verhoogd platform vóór de ingang van een gebouw, bereikbaar via een aantal treden; - 2. Vloertje, boven aan of midden in een trap. op de verdiepingen. De oorspronkelijk geplande Otis-lift beweegt in een gesloten schachtDe ruimte waarin de liftkooi en/of het tegengewicht bewegen, begrensd door de wanden, het plafond en de bodem van de put. De schacht kan gesloten of gedeeltelijk open zijn.  in de muur links van het bordes1. Verhoogd platform vóór de ingang van een gebouw, bereikbaar via een aantal treden; - 2. Vloertje, boven aan of midden in een trap., achter het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht.. Hij bevindt zich op de benedenverdieping onder het eerste deel van de trap, in het verlengde van het houtwerk van de toegang tot de kelder. De lift bedient één appartement per verdieping.

De bordesdeuren zijn net als de deuren van de appartementen uit volhoutplaten gemaakt. Ze zijn aan de bovenkant voorzien van venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. met structuurglas en spijlen. Op elke verdieping wordt de lift afgesloten met een deur met houten bovenraam, ook met structuurglas en spijlen. Zowel alle oproepknoppen als een plaatje in de kelder over het onderhoud van de gemeenschappelijke ruimten en de lift, zijn bewaard.

De liftkooi bestaat uit metalen panelen die met klinknagels aan elkaar zijn bevestigd. Deze lift is een van de weinige Brusselse voorbeelden van een metalen liftkooi voor een hoofdliftIn het nederlands gebruiken we de term hoofdlift wanneer er in het gebouw ook een dienstlift aanwezig is. . De enige geïdentificeerde voorbeelden zijn tot op heden van de firma Otis. De afwerking van de liftkooi, onder andere de metalen staven die de binnenwanden het effect geven uit panelen te bestaan, onderscheiden het van de metalen kooien van dienstliften. De oude elementen, zoals de ovale ventilatiegaten, het metalen vouwhekEen sluitsysteem bestaande uit door beweegbare dwarsbalkjes verbonden met staanders, en dat tussen een boven- en een onderrail in- en uitklapt. met de kleine kruisroeden typisch voor Otis in de jaren 1920, het kastje met de bedieningsknoppenEen reeks knoppen in de liftkooi waarmee automatisch de gewenste verdieping wordt gekozen. Een stopknop, een alarmknop en een lichtschakelaar maken dit systeem vaak compleet.  en een lichtschakelaar die buiten werking is, werden bewaard.

De machines werden gemoderniseerd. Enkel de oude snelheidsbegrenzer werd behouden.

Deze grotendeels authentieke lift met een simpel maar verfijnd ontwerp die discreet werd geïntegreerd in haar architectonische omgeving, is van historisch en esthetisch belang.